Lente - Reisverslag uit Atıraw, Kazachstan van Peter en Yvonne - WaarBenJij.nu Lente - Reisverslag uit Atıraw, Kazachstan van Peter en Yvonne - WaarBenJij.nu

Lente

Door: PeetYvon

Blijf op de hoogte en volg Peter en Yvonne

07 April 2019 | Kazachstan, Atıraw

Als je in een steenkoud land woont en vlakbij een stevig dichtgevroren rivier, wat is er dan leuker dan er overheen fietsen? Ik heb dus snel een paar spijkerbanden besteld in Duitsland, die na 3 weken door DHL keurig netjes voor de deur werden afgeleverd. Het had ook niet langer moeten duren, want de ergste kou was al uit de lucht en soms was er aan het eind van de dag al wat water op het ijs. De eerstvolgende zondag heb ik me voor m’n vuurdoop aangesloten bij 4 collega’s, maar er lag zoveel sneeuw op het ijs, dat het veel zwaarder was dan ik me had voorgesteld. Gelukkig vonden zij dat ook en werd er na zo’n 15 kilometer gekeerd. De volgende zondag lag er geen sneeuw meer, maar was het door invallende dooi voor iedereen genoeg geweest voor dit seizoen. Gelukkig was er nog iemand bereid om met mij om de plassen heen te laveren en er een mooie tocht van 45 kilometer van te maken langs lange rietkragen, ijsvissers, zeearenden en wilde paarden.


Alles wijst erop dat ook in Kazachstan gebouwen toegankelijk moeten zijn voor rolstoelgebruikers, maar ik weet niet of men daar iets mee opgeschoten is. Je komt de meest verrassende oplossingen tegen, maar zelden voldoende rolstoelvriendelijk. Als ultiem uiterste daarvan trof ik naast een al onmogelijke trap naar het notariskantoor, waar ik een document moest laten legaliseren, een betonnen oprit aan, die onmogelijk door een rolstoeler te trotseren was. We komen met de verbetering van het weer iets meer rolstoelers tegen, maar ik begrijp waarom er altijd iemand achter loopt te duwen.

Ondertussen ga ik iedere dag op de fiets naar het werk en kan dat helemaal autovrij doen. Ik kan via een voetgangersbrug van Europa naar Azië fietsen en van daar via de wandelboulevard langs de Oeral naar kantoor. Dat is in Kazachstan toegestaan en zelfs aangeraden, want veel vertrouwen in de lokale automobilisten lijkt er niet te zijn. Wij hebben daar overigens nog niets van gemerkt, want er wordt over het algemeen heel gedisciplineerd gereden en er wordt al een soort noodstop gemaakt als iemand in de buurt komt van een zebrapad. Ook met fietsers worden relatief vriendelijk omgegaan, zeker als er ruimte is om een beetje voor je uit te wijken, maar er wordt steevast getoeterd als dat er even niet is en dan komt mijn Nederlandse assertieve rijstijl best nog van pas.


Zo’n 50 km noordelijk van Atyrau liggen de overblijfselen van Saraishyk, een voormalige pleisterplaats aan de rechteroever van de Oeral. Het is gesticht in de 13e eeuw en lag aan een alternatief voor de Zijderoute. De geschiedenis wordt in beeld gebracht in een klein museum in het stadje, maar de ruïnes liggen erbuiten. Onze chauffeur heeft nog een poging gedaan om ons ernaartoe te brengen, maar een korte dooiperiode had de grond volstrekt onbegaanbaar gemaakt. Op de terugweg zijn we nog even gestopt op een begraafplaats, waar pijnlijk duidelijk werd dat ook hier een groot verschil is tussen arm en rijk met daarna als toetje onze eerste kudde kamelen.


Ondertussen heeft er in Kazachstan een onverwachte omwenteling plaatsgevonden. De eerste president verving op enig moment z’n hele kabinet en trad de week erna plotseling met onmiddellijke ingang af. Er is nu een interim-president, maar alles lijkt opgelijnd om de oudste dochter binnenkort als nieuwe president te benoemen. Op straat merk je er nog niets van, maar de eerste maatregel van de interim-president was om de naam van de hoofdstad te veranderen in Nursultan, de voornaam van de oude president. Wij kunnen dus zeggen, “Weet je nog dat wij in Astana zijn geweest”?

Stempeltjes, daar zijn ze hier dol op. Misschien is dat nog een overblijfsel uit het Sovjet-tijdperk en wij merken dat regelmatig. Als we hier wijn of whisky kopen, krijg je een stempeltje op je kassabon. Officiële documenten moeten door een notaris worden bevestigd, natuurlijk met een stempeltje. En als iemand langer dan 5 dagen uit Kazachstan is geweest, of zelfs alleen maar uit Atyrau, moet ik een foto van het stempeltje van de Immigratiedienst naar de Visadienst opsturen.


Op internet zien we al wekenlang de meest mooie foto’s uit Nederland van bloeiende hyacinten, krokussen, narcissen en jonge dieren, maar in Atyrau is de lente nu ook echt in aantocht. Het super dikke ijs op de Oeral was binnen no-time ontdooid, de bomen en struiken beginnen uit te lopen en de grond krijgt voorzichtig een groene zweem. De lente wordt hier uitgebreid gevierd tijdens Nauryz met veel festiviteiten en eten en het levert ook 3 vrije dagen op. Of de schapenkop in een doos, die we een week later aantroffen, er mee te maken heeft, weten we niet.
‘Security’ kom je hier ook overal tegen en als je iets verrassends doet, staat er binnen de kortste keren iemand achter je om te kijken/vragen wat je aan het doen bent. Geen idee waar ze zo snel vandaan komen, maar ze waren er als de kippen bij toen ik tijdens en van onze wandelrondjes een foto maakte van de nieuwe knoppen op de takken buiten een omheinde tuin en ook toen ik een opvallend bordje met MYCOP op de gevel van een winkelcentrum wilde vastleggen. De man sprak geen woord Engels en kon me zeker niet uitleggen dat het waarschijnlijk geen verwijzing naar een privé politieagent was, maar wist me wel haarfijn uit te leggen dat hij de ‘security supervisor’!!! was.


  • 07 April 2019 - 16:12

    Marja:

    Fijn om weer van jullie te horen. Ik geniet van jullie verhalen. Peter, petje af voor je fietsprestaties. De foto's voegen veel toe aan jullie verslag. Ik zou het leuk vinden wat foto's van jullie thuis te zien. Ik kijk nu al weer uit naar het volgende verslag. Lieve groet, Marja

  • 07 April 2019 - 16:24

    Ria:

    Leuk verslag PeetYvon. Zo krijg je een beetje beeld van dat land. Je schrijft "via een voetgangersbrug van Europa naar Azië fietsen"? Hoe moet ik me dat voorstellen?

  • 07 April 2019 - 16:26

    Ed:

    Wat een ervaring! Weer erg leuk om te lezen. Veel plezier en tot het volgende verslag

  • 08 April 2019 - 05:14

    Geert En Ellen:

    Ha Peter en Yvonne,
    Super leuk om te lezen hoe het met jullie in Kazachstan gaat. We krijgen zo een heel goed beeld hoe het leven gaat in een voor ons onbekend land. Wat gaaf om over bevroren rivier te hebben gefietst en dat Peter op de fiets naar zijn werk gaat.
    Hartelijke groet, Geert en Ellen








  • 08 April 2019 - 05:35

    Astrid:

    Bedankt voor het leuke lenteverslag en respect voor je fietstochten!
    Hoop dat de lente snel verder intreed bij jullie.
    Hier trakteert hij ons regelmatig op een prachtige dag.
    Helaas zit ik nu in de mist.

    Liefs voor allebei en graag tot volgend verslag!

  • 08 April 2019 - 07:47

    Tineke:

    Dank weer voor je boeiende geïllustreerde verslag.
    En fijn dat de lente ook bij jullie begonnen is. Dat biedt weer veel nieuw perspectief op natuur en mogelijkheden.
    Veel liefs, Tineke

  • 08 April 2019 - 10:52

    Thilde:

    Die koeienschedel is wel wat voor Jeroen. En dan ook nog een uitgekookte schapenkop erbij.
    Eten jullie schapenvlees? Heerlijk als stoofpot.
    Maar die ontluikende natuur levert wel mooie foto's op.

  • 08 April 2019 - 14:45

    Chris:

    Mooi verhaal weer . Ik ben benieuwd naar die voetgangersbrug tussen de werelddelen.Fijn voor jullie dat de temperaturen aangenamer worden en dat ook de groene kleur de natuur bereikt. Het zal er straks wel totaal anders uitzien. Tot de volgende briefing. Het ga jullie goed.

  • 08 April 2019 - 16:40

    Jeanette:

    Leuk verhaal! Die foto van een rolstoelvriendelijke oprit was toch zeker een grapje van je, mag ik hopen

  • 09 April 2019 - 12:26

    Wil:

    Weer met heel veel plezier je verhaal gelezen Peet en mooie foto's van het jonge groen.
    Groetjes : )

  • 10 April 2019 - 07:51

    Marjan:

    Bedankt, mooi verhaal. Die 'woestijnschepen' lijken me wel wat.

  • 11 April 2019 - 11:28

    Harm :

    Hoi Peter en Yvonne, leuk hoor. Weer eens iets heel anders lijkt me zo :) Geniet van het komende mooie weer/

  • 12 April 2019 - 12:33

    John Hiemstra:

    Hallo Peter en Yvon,
    Hoe gaat het nu met jullie, ik hoop goed natuurlijk.
    Ik heb nu alle verslagen gelezen en vind het leuk om jullie op deze manier te volgen.
    Groetend,
    John

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kazachstan, Atıraw

Peter en Yvonne

Na 5 jaar terug te zijn geweest in Nederland waren we best te porren voor nog een buitenlands avontuur.

Actief sinds 21 Jan. 2019
Verslag gelezen: 285
Totaal aantal bezoekers 3111

Voorgaande reizen:

13 Januari 2019 - 13 Januari 2021

Werken en wonen in Kazachstan

Landen bezocht: